Tasarımdaki temel endişe, on yıllardır şehir siluetinde kara bir yıkıntı olarak duran binayı, yıkılmadan, çevresine ve şehir siluetine en uygun olacak şekilde yeniden tasarlamak oldu. Binanın çevresindeki yapılaşma dokusunda kullanılmış oranlar, detaylar ve yaklaşımlar referans alınarak, 200 m.yi aşan bina cephesi, farklı zamanlarda yapılmış, farklı binalar izlenimi verecek şekilde yeniden düzenlendi. Cepheye, kimi yerde, çelik strüktür ile ekler yapıldı, kimi yerde, mevcut döşemeler yıkılarak geri çekmeler planlandı. Böylece, cephe hattının, planda ve kesitte sürekliliğini yitirmesi ve parçalanması sağlandı. Dördüncü bodrum seviyesinde, bir sokak düzenlenerek, idari talepler gerçekleştirilirken, binanın sosyal işlevlerine ve rezidanslarına uygun bir giriş sağlandı. Binada 3500 m2lik bir spa, 700 kişilik bir balo salonu, çeşitli restoran ve barlar düzenlendi. Binanın iç mimari tasarımı da yapılmışken, İşveren iç mimari konsepti değiştirmeyi ve farklı bir iç mimar ile çalışmayı uygun buldu.